Lam Phra Phao: ดนตรีพื้นบ้านที่ผสานความไพเราะของเสียงตะโหงมกับจังหวะรื่นเริงของการเล่นหมากล้อม

blog 2024-11-27 0Browse 0
 Lam Phra Phao: ดนตรีพื้นบ้านที่ผสานความไพเราะของเสียงตะโหงมกับจังหวะรื่นเริงของการเล่นหมากล้อม

“Lam Phra Phao” (ลำพระพา) เป็นบทเพลงพื้นบ้านภาคอีสานที่โดดเด่นด้วยเมโลดีอันไพเราะและเนื้อร้องที่สื่อถึงความรัก ความโศกเศร้า และวิถีชีวิตของชาวอีสานสมัยก่อน บทเพลงนี้ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายและมักถูกนำมาขับร้องในงานประเพณี งานบุญ และการรวมตัวกันของชุมชน

ประวัติความเป็นมาของ “Lam Phra Phao”:

ต้นกำเนิดของ “Lam Phra Phao” ยังคงเป็นปริศนาที่รอการไขคลี่

ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าเพลงนี้ถูกแต่งขึ้นเมื่อใดหรือโดยใคร อย่างไรก็ตาม จากเนื้อหาและทำนองของเพลง นักวิชาการสันนิษฐานว่า “Lam Phra Phao” เกิดขึ้นในช่วงสมัยก่อนที่ชาวอีสานจะมีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย

อาศัยอยู่ร่วมกันในชุมชน และมีวัฒนธรรมการละเล่นรื่นเริง เพลงนี้จึงสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นอยู่ ความเชื่อ และจิตใจของชาวอีสานในอดีต

ลักษณะเฉพาะของ “Lam Phra Phao”:

“Lam Phra Phao” มีลักษณะเด่นที่โดดเด่นหลายประการ ทำให้เพลงนี้แตกต่างและน่าสนใจ

  • ทำนอง: “Lam Phra Phao” มีทำนองที่ไพเราะและติดหู ส่วนใหญ่เป็นทำนองที่ค่อนข้างช้า เน้นไปที่การขับร้องด้วยน้ำเสียงที่ละมุนละไม

  • เนื้อร้อง: เนื้อร้องของ “Lam Phra Phao” มักจะเกี่ยวข้องกับเรื่องราวความรัก ความโศกเศร้า ความคิดถึง และชีวิตประจำวันของชาวอีสาน

  • เครื่องดนตรี: “Lam Phra Phao” มักถูกขับร้องพร้อมกับเครื่องดนตรีพื้นบ้าน

    เช่น แคน, โพงลาง, ซึง, กลอง, และฉิ่ง

ทำนองและจังหวะ:

ทำนองของ “Lam Phra Phao” มีลักษณะเป็นลีลาสละและไพเราะ

โดยมีการขึ้นลงของเสียงอย่างต่อเนื่อง

ความพิเศษของเพลงนี้คือการใช้ “ตะโหงม” (การร้องด้วยน้ำเสียงสูงต่ำที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว) ซึ่งเป็นเทคนิคการขับร้องเฉพาะตัวของดนตรีอีสาน ทำให้เสียงร้องมีความไพเราะและน่าสนใจ

จังหวะของ “Lam Phra Phao” มักจะเป็นจังหวะที่ไม่เร่งรีบ เน้นไปที่ความราบเรียบ

และให้ความรู้สึกผ่อนคลาย

เนื้อหาและเรื่องราว:

เนื้อร้องของ “Lam Phra Phao”

มักจะสื่อถึงความรัก ความโศกเศร้า

ความคิดถึง และชีวิตประจำวัน

ของชาวอีสาน

เนื้อเพลงมักจะใช้ภาษาอีสานที่เรียบง่าย

แต่เต็มไปด้วยความหมาย

และทำให้ผู้ฟังรู้สึกว่าได้เข้าไปสัมผัส

กับวิถีชีวิตของชาวอีสานในอดีต

ตัวอย่างเนื้อร้อง:

*“ลำพระพา ลำพระพา มาจากไกล หารห่างกัน คิดถึงเธอ ทุกวันทุกคืน"

บทเพลงนี้เล่าถึงความคิดถึง

และความรักที่ฝ่ายชายมีต่อหญิงสาว

ที่ต้องจากไป

เครื่องดนตรีที่ใช้:

เครื่องดนตรีที่นิยมใช้ในการขับร้อง “Lam Phra Phao” ได้แก่:

เครื่องดนตรี รายละเอียด
แคน เป็นเครื่องดนตรีประเภทอัดลม
มีเสียงที่ไพเราะและนุ่มนวล
มักจะใช้ในการบรรเลงทำนองหลักของเพลง
โพงลาง เป็นเครื่องดนตรีประเภทเชือก

มีลักษณะเป็นกล่องไม้ ที่มีสาย натяอยู่ภายใน เสียงของโพงลางค่อนข้างต่ำและหนักแน่น มักจะใช้ในการบรรเลงทำนองรองหรือสร้างจังหวะ| | ซึง | เป็นเครื่องดนตรีประเภทเชือก

มีลักษณะเป็นรูปคล้ายหอ

เสียงของซึงค่อนข้างสูงและสดใส มักจะใช้ในการบรรเลงทำนองหลักหรือทำหน้าที่เป็นเครื่องดนตรีเด่น|

ความสำคัญทางวัฒนธรรม:

“Lam Phra Phao” เป็นบทเพลงพื้นบ้าน

ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อวัฒนธรรมของชาวอีสาน

เพลงนี้เป็นตัวแทนของวิถีชีวิต

ความคิด

และจิตใจของผู้คนในแถบภาคอีสาน

การอนุรักษ์และส่งเสริม “Lam Phra Phao”
จึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการ

รักษาอัตลักษณ์

และ

วัฒนธรรมของไทย

สรุป:

“Lam Phra Phao” เป็นบทเพลงพื้นบ้านภาคอีสาน ที่ไพเราะ

น่าสนใจ

และเต็มไปด้วยความหมาย

เพลงนี้สะท้อนให้เห็นถึงวิถีชีวิต

ความคิด

และจิตใจของชาวอีสานในอดีต

การอนุรักษ์และส่งเสริม “Lam Phra Phao”
จึงเป็นหน้าที่ของทุกคน

ที่จะช่วยกันรักษา

และ

สืบทอดมรดกทางวัฒนธรรมอันล้ำค่านี้

ไว้ให้แก่ลูกหลาน

ในรุ่นต่อๆไป

Latest Posts
TAGS