“Lam Phra Phao” (ลำพระพา) เป็นบทเพลงพื้นบ้านภาคอีสานที่โดดเด่นด้วยเมโลดีอันไพเราะและเนื้อร้องที่สื่อถึงความรัก ความโศกเศร้า และวิถีชีวิตของชาวอีสานสมัยก่อน บทเพลงนี้ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายและมักถูกนำมาขับร้องในงานประเพณี งานบุญ และการรวมตัวกันของชุมชน
ประวัติความเป็นมาของ “Lam Phra Phao”:
ต้นกำเนิดของ “Lam Phra Phao” ยังคงเป็นปริศนาที่รอการไขคลี่
ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าเพลงนี้ถูกแต่งขึ้นเมื่อใดหรือโดยใคร อย่างไรก็ตาม จากเนื้อหาและทำนองของเพลง นักวิชาการสันนิษฐานว่า “Lam Phra Phao” เกิดขึ้นในช่วงสมัยก่อนที่ชาวอีสานจะมีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย
อาศัยอยู่ร่วมกันในชุมชน และมีวัฒนธรรมการละเล่นรื่นเริง เพลงนี้จึงสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นอยู่ ความเชื่อ และจิตใจของชาวอีสานในอดีต
ลักษณะเฉพาะของ “Lam Phra Phao”:
“Lam Phra Phao” มีลักษณะเด่นที่โดดเด่นหลายประการ ทำให้เพลงนี้แตกต่างและน่าสนใจ
-
ทำนอง: “Lam Phra Phao” มีทำนองที่ไพเราะและติดหู ส่วนใหญ่เป็นทำนองที่ค่อนข้างช้า เน้นไปที่การขับร้องด้วยน้ำเสียงที่ละมุนละไม
-
เนื้อร้อง: เนื้อร้องของ “Lam Phra Phao” มักจะเกี่ยวข้องกับเรื่องราวความรัก ความโศกเศร้า ความคิดถึง และชีวิตประจำวันของชาวอีสาน
-
เครื่องดนตรี: “Lam Phra Phao” มักถูกขับร้องพร้อมกับเครื่องดนตรีพื้นบ้าน
เช่น แคน, โพงลาง, ซึง, กลอง, และฉิ่ง
ทำนองและจังหวะ:
ทำนองของ “Lam Phra Phao” มีลักษณะเป็นลีลาสละและไพเราะ
โดยมีการขึ้นลงของเสียงอย่างต่อเนื่อง
ความพิเศษของเพลงนี้คือการใช้ “ตะโหงม” (การร้องด้วยน้ำเสียงสูงต่ำที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว) ซึ่งเป็นเทคนิคการขับร้องเฉพาะตัวของดนตรีอีสาน ทำให้เสียงร้องมีความไพเราะและน่าสนใจ
จังหวะของ “Lam Phra Phao” มักจะเป็นจังหวะที่ไม่เร่งรีบ เน้นไปที่ความราบเรียบ
และให้ความรู้สึกผ่อนคลาย
เนื้อหาและเรื่องราว:
เนื้อร้องของ “Lam Phra Phao”
มักจะสื่อถึงความรัก ความโศกเศร้า
ความคิดถึง และชีวิตประจำวัน
ของชาวอีสาน
เนื้อเพลงมักจะใช้ภาษาอีสานที่เรียบง่าย
แต่เต็มไปด้วยความหมาย
และทำให้ผู้ฟังรู้สึกว่าได้เข้าไปสัมผัส
กับวิถีชีวิตของชาวอีสานในอดีต
ตัวอย่างเนื้อร้อง:
*“ลำพระพา ลำพระพา มาจากไกล หารห่างกัน คิดถึงเธอ ทุกวันทุกคืน"
บทเพลงนี้เล่าถึงความคิดถึง
และความรักที่ฝ่ายชายมีต่อหญิงสาว
ที่ต้องจากไป
เครื่องดนตรีที่ใช้:
เครื่องดนตรีที่นิยมใช้ในการขับร้อง “Lam Phra Phao” ได้แก่:
เครื่องดนตรี | รายละเอียด |
---|---|
แคน | เป็นเครื่องดนตรีประเภทอัดลม |
มีเสียงที่ไพเราะและนุ่มนวล | |
มักจะใช้ในการบรรเลงทำนองหลักของเพลง | |
โพงลาง | เป็นเครื่องดนตรีประเภทเชือก |
มีลักษณะเป็นกล่องไม้ ที่มีสาย натяอยู่ภายใน เสียงของโพงลางค่อนข้างต่ำและหนักแน่น มักจะใช้ในการบรรเลงทำนองรองหรือสร้างจังหวะ| | ซึง | เป็นเครื่องดนตรีประเภทเชือก
มีลักษณะเป็นรูปคล้ายหอ
เสียงของซึงค่อนข้างสูงและสดใส มักจะใช้ในการบรรเลงทำนองหลักหรือทำหน้าที่เป็นเครื่องดนตรีเด่น|
ความสำคัญทางวัฒนธรรม:
“Lam Phra Phao” เป็นบทเพลงพื้นบ้าน
ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อวัฒนธรรมของชาวอีสาน
เพลงนี้เป็นตัวแทนของวิถีชีวิต
ความคิด
และจิตใจของผู้คนในแถบภาคอีสาน
การอนุรักษ์และส่งเสริม “Lam Phra Phao”
จึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการ
รักษาอัตลักษณ์
และ
วัฒนธรรมของไทย
สรุป:
“Lam Phra Phao” เป็นบทเพลงพื้นบ้านภาคอีสาน ที่ไพเราะ
น่าสนใจ
และเต็มไปด้วยความหมาย
เพลงนี้สะท้อนให้เห็นถึงวิถีชีวิต
ความคิด
และจิตใจของชาวอีสานในอดีต
การอนุรักษ์และส่งเสริม “Lam Phra Phao”
จึงเป็นหน้าที่ของทุกคน
ที่จะช่วยกันรักษา
และ
สืบทอดมรดกทางวัฒนธรรมอันล้ำค่านี้
ไว้ให้แก่ลูกหลาน
ในรุ่นต่อๆไป